برنامه ریزی کن وقتی که دیگران مشغول بازی کردنند/مطالعه کن وقتی که دیگران در خوابند/تصمیم بگیر وقتی که دیگران مرددند/خود را آماده کن وقتی که دیگران در خیال پردازیند/شروع کن وقتی دیگران در حال تعللند/صرفه جویی کن وقتی که دیگران در حال تلف کردنند/گوش کن وقتی که دیگران در حال صحبت کردنند/لبخند بزن وقتی که دیگران خشمگینند/پافشاری کن وقتی که دیگران در حال رها کردنند.

*در بازی زندگی اگر حفظ توپ نکنی از شرایط گل میخوری*

مشکلات مانند تلی از خاک بر سر ما میریزند و ما همواره دو انتخاب داریم اول اینکه اجازه بدهیم مشکلات ما را زنده به گور کنند/دوم اینکه از مشکلات سکویی بسازیم برای صعود.

*موفقیت ممکن نیست مگر با موافقت خودمان*

آدم های مشتاق آدم های موفقی هستند.آنها دست روی دست نمی گذارند تا نیرویی از خارج اشتیاق شان را برانگیزد بلکه به خواست و اراده خویش اشتیاق پیدا می کنند.آنها احساس تکلیف را در خود می پرورانند تا کوره اشتیاق اشان روشن شود آنها بیش از حد انتظار کار می کنند و سعی می کنند هر کاری را در سطح عالی انجام دهند چرا که اعتقاد دارند کاری که امروز به خوبی انجام شود سنگ بنای کار خوب فرداست کاری که خوب انجام شود اشتیاق را بر می انگیزد.

رویاهای خود را به صورت اهدافی مشخص و روشن روی کاغذ بیاورید شاید بزرگترین کشف در تاریخ بشر این باشد.

استقامت رودخانه دل صخره را میشکافد نه به خاطر قدرتش بلکه به خاطر استقامتش.

I am thankfull Ican see the beauty all around me.there are those whose world is always dark/I am thankfull... I can walk there are those who have never taken their first step/I am thankfull... my heart can be broken.there are those who are so hardened they can not be touched/I am thankfull... for the opportunity to help others.there are those who have not been so abundantly blessed as I/I am thankfull Ican work there are those who have to depend on others for even their most basic needs/I am thankfull... I have been loved there are those for whom no one has ever cared/

خدا را سپاس من میتونم تمام زیبایی هایی پیرامونم را ببینم کسانی هستند که دنیایشان همیشه تاریک و سیاه است/خدا را سپاس من میتونم راه برم...کسانی هستند که هیچوقت نتونستند حتی یک قدم بردارند/خدا را سپاس که دل رئوف و شکننده ای دارم کسانی هستند که اینقدر دلشون سنگ شده که هیچ محبت و احساسی را درک نمیکنند/خدا را سپاس به من این شانس را دادی که بتونم به دیگران کمک کنم کسانی هستند که از این نعمت وافری که به من داده ای بی بهره اند/من میتونم کار کنم کسانی هستند که برای رفع کوچکترین نیازهای روزمره شون به دیگران محتاجند/خدا را سپاس که کسی هست که منو دوست داره کسانی هستند که بود و نبودشان واسه هیچکس مهم نیست.

با تشكر از وبلاگ مهشيد ميناگر

من همیشه خوشحالم می دانید چرا؟برای اینکه از هیچکس برای چیزی انتظاری ندارم انتظارات همیشه صدمه زننده هستند زندگی کوتاه است پس به زندگی ات عشق بورز خوشحال باش و لبخند بزن فقط برای خودت زندگی کن ...قبل از اینکه صحبت کنی گوش کن قبل از اینکه بنویسی فکر کن قبل از اینکه خرج کنی درآمد داشته باش قبل از اینکه دعا کنی ببخش قبل از اینکه صدمه بزنی احساس کن قبل از تنفر عشق بورز زندگی این است...احساسش کن زندگی کن و لذت ببر.              

این دستانی که به ما عطا شده برای یاری دادن و التیام بخشیدن است نه آزار و اذیت کردن/برای شفقت است نه زجر دادن/برای نجات دادن است نه سلاخی کردن/این قلبهایی که به ما عطا شده برای عشق ورزیدن است نه تنفر/به همان اندازه که از زندگی محافظت می کنیم همان اندازه تکامل می یابیم و از این رو همه موجودات نیز با ما تکامل خواهند یافت.(جی-پی واسوانی)

به زندگی فکر کن !ولی برای زندگی غصه نخور/دیدن حقیقت است ولی درست دیدن فضیلت/ادب خرجی ندارد ولی همه چیز را می خرد/زندگی معلم بی رحمیست که اول امتحان می کند و بعد درس می دهد با شروع هر صبح فکر کن تازه به دنیا آمدی مهربان باش و دوست بدار دوست بدار.......

لقمان حکیم، غلام سیاهی بود که در سرزمین سودان چشم به جهان گشود. گرچه او چهره ای سیاه و نازیبا داشت،ولی از دلی روشن، فکری باز و ایمانی استوار برخوردار بود.

او که در آغاز جوانی برده ای مملوک بود، به دلیل نبوغ عجیب و حکمت وسیعش آزاد شد و هر روز مقامش اوج گرفت تا شهره ی آفاق شد. او مردی امین بود، چشم از حرام فرو می بست، از ادای حرف ناسزا و بی مورد پرهیز می کرد و هیچگاه دامن خود را به گناه نیالود و همواره در امور زندگی شرط عفت و اخلاص را رعایت می کرد. اوقات فراغت خود را به سکوت و تفکر در امور جهان و معرفت حق تعالی می گذراند و برای گذراندن امور زندگی به حرفه خیاطی و یا درودگری مشغول بود. (بعضی گویند لقمان بنده ای بود حبشی که از راه شبانی معیشت خود را می گذراند.) لقمان از خنده بی مورد و استهزاء دیگران پرهیز می کرد و هیچگاه اراده خود را تسلیم خشم و هوای نفس نمی کرد. از کامیابی در دنیا مغرور و از ناکامی اندوهگین نمی شد و صبر و شکیبایی او به حدی بود که با از دست دادن چند فرزند، از سر زبونی دیدگان خود را به سرشک غم نیالود. در اصلاح امور مردم و حل نزاع و مرافعه آنها سعی وافر داشت و هرگز به دو کس که با یکدیگر مخاصمه و منازعه یا مقاتله داشتند نگذشت، مگر آن که در میان ایشان اصلاح کرد. بیشتر وقت خود را در همنشینی با فقها و دانشمندان و پادشاهان می گذراند و مسئولیت خطیر آنها را گوشزد می کرد و آنها را از کبر و غرور برحذر می داشت و خود نیز از احوال ایشان عبرت می گرفت. در این شرایط بود که لقمان شایسته پوشیدن جامه حکمت شد و سپس در نیمروزی گرم که مردم در خواب قیلوله بودند جمعی از فرشتگان که لقمان قادر به رؤیت آنها نبود، نظر لقمان را در مورد خلافت و پیغمبری خدا جویا شدند.

1-ناآموخته استادی مکن2-با پدر و مادرت بهترین رفتار را داشته باش3-بدان که هیچ چیز از خداوند پنهان نمی ماند4-در مقابل پیش آمدها شکیبا باش5-به آنچه دیگران را اندرزمی دهی خود بیشتر عمل کن6-با غرور و تکبر با دیگران رفتار مکن7-در راه رفتن میانه رو باش8-بر سر دیگران فریاد مکش وآرام سخن بگو9-از طریق اسماء و صفات خداوند او را بخوان و بشناس10-حق دیگران را به خوبی ادا کن.

زندگی را تو اگر خسته شدی به دل او بسپار/تا ابد با تو قدم خواهم زد/در مسیری که پر از خوبی هاست/زندگی را تو به باران بسپار/که همان لطف خداست/زیر باران تو بچرخ/تو بناز/بال بگشا و به سازش دل باز/که اگر در دل او جا بشوی/می شود آب حیات.

شادی کجاست؟از حکیم ارد بزرگ پرسیدند شادی کجاست؟گفت:جایی که همه ارزشمند هستند دوباره پرسیدند:در این زمانه شادی یافت نمی شود حکیم باز گفت:برآزندگان شادی را از بوته آتشدان پر اشک بیرون خواهند کشید و کسی گفت:غم پرستان را چه کنیم؟و حکیم پاسخ داد:از آدمیانی که به دنبال غم هستند باید هراسید حکیم سکوتی کرد و ادامه دادزندگی پهنه غم و اندوه نیست اندک زمانی است برای شادی و بالندگی.