با توجه به اینکه خاطره قبلی که در خصوص جوان ماندن دکتر بیان کردیم لازم دانستم نکاتی را در خصوص علل جوان ماندن به اطلاع برسانم:

1- یکی از اصلی ترین علل جوان ماندن، شور و شوق است. اشتیاق انرژی می آفریند و انسان لحظه به لحظه دارای انرژی بیشتری است. از لحاظ جسمی پیری یک فرآیند طبیعی است ولی با شور و شوق می توان این فرآیند را کند کرد. باید شور و شوق داشت. برای اینکه شور و شوق داشته باشیم باید کودک درون ما زنده باشد. خیلی ها در بزرگسالی کودک درون را می کشند و دارای آداب و رفتار و عادتهای بزرگسالی می شوند و این عادتها، شور و شوق را از آنها می رباید و شور و شوق ابزار جوانی است.

2- برای اینکه شور و شوق داشته باشیم باید هدف داشته باشیم. باید آرمان داشته باشیم باید مسیر حرکت مان در زندگی مشخص باشد. باید راهبرد داشته باشیم. اگر راهبرد ندارید و علاقه ای هم به داشتن آن ندارید بطور آزمایشی این کار را انجام دهید هزینه ای برایتان نخواهد داشت. یعنی اینکه برای خود آرمان تدوین کنید اهداف تدوین کنید و به مدت یک ماه اجرا نمایید. کل وقتی که باید برای این امر بگذارید بیش از نیم ساعت در روز نیست. به امتحانش می ارزد ولی یقین بدانید که بعد از یکماه وارد دنیای رشد و تعالی می شوید. انسان نمی تواند از عادتهای دنیایی خود دست بکشد فکر می کند برایش خوب تمام نمی شود ولی برای رشد و تعالی باید از عادتهای دنیایی دست کشید و تنها راه آرمان داشتن و هدف داشتن این است.

3-در نعمات بیکران اطراف خود غرق شوید و از این غرق شدن لذت ببرید. کی از علل اصلی پیری زودرس این است که ما خئود را در اندک بدبختیها و فلاکتهایی که دور و برمان است غرق می کنیم. مثل این است که در یک جایی یک دریای پاک وجود داشته باشد و یک برکه کوچک لجن. ما آن دریا را نمی بینیم و فقط برکه لجن را می بینیم و خود را به برکه می اندازیم.

4- ورزش یکی از علل اصلی جوانی است. البته باید خیلی به دقت عمل کرد. بعضی از ورزشهای قهرمانی به پیری منجر می شوند اگر خواهان جوان ماندن هستیم باید به ورزشهایی رو بیاوریم که این هدف را تأمین کنند. مشاورین ورزشی بهترین راهنما در این خصوص هستند.

5- تغذیه مناسب که بازهم در این خصوص خاطره ای از دکتر حسین پور نقل می کنم: دکتر می گفت شماها جوان هیتسد و باید خوب غذا بخورید و می گفت من در جوانی بعضی وقتها 2 پرس غذا می خوردم. لازم به ذکر است که ایشان ورزشهای سنگین می کردند. در چند سالی که در اصفهان باهم همکار بودیم بسیار کم دیده شد که دکتر از میوه ها، تنقلات و بیسکویتهای پذیرایی در دانشگاه استفاده کند. او 24 ساعت شبانه روز را با یک لیوان شیر سر می کرد و در انی خصوص داستانهای زیادی وجود دارد که به مرور زمان به آنها اشاره خواهم داشت.